Nadat we gisteren op de eerstehulp waren beland dankzij een infectie aan de teen van Trudy (waarschijnlijk veroorzaakt doordat ze een zee-egel heeft geraakt) kwamen we laat terug in de caravan waar Mette op ons wachtte. Ze had de afwas gedaan en werkelijk de hele caravan opgeruimd. Een heel aangename verrassing!
Omdat het weer zo’n latertje was geworden was het vanmorgen weer uitslaapmorgen. Eh…. dat is het eigenlijk iedere morgen wel. Maar omdat het ontbijtritueel zoveel tijd lijkt te kosten en we heel graag vroeger naar het strand wilden gaan, besloten we meteen op pad te gaan. Allemaal in de auto, even langs de apotheek om de antibiotica op te halen en dan weer allemaal door naar de Lidl voor yoghurtjes, sapjes en broodjes voor zowel ontbijt als lunch. We maken er een sport van om naar unieke strandjes te gaan en vandaag stond Playa Estany Podrit op de planning. Het was weer een ontdekkingstocht om er te komen. Google Maps bracht ons bij een soort doorgang onder de weg via een soort rioolbuis. We zijn er doorheen gekropen met z’n allen en eindigden op een klein maar heel fijn strandje. Alleen maar Spanjaarden hier. Mooi plekje!

Vanmorgen stelde Alex zichzelf terecht de vraag: waarom zitten we eigenlijk op zo’n dure camping. Tsja…. als we vooraf hadden geweten dat je hier zo ontzettend veel geweldig mooie baaitjes en stranden hebt dan hadden we inderdaad die grote commerciële camping wel links kunnen laten liggen. Maar ja, af en toe zwemmen en goede faciliteiten (wasserette, winkel, broodjes) zijn ook wel erg fijn.
Omdat we vandaag gelukkig nog voor het middaguur arriveerden op het strand hadden we de hele middag tijd om te genieten van deze leuke plek. Het was weer volop zwemmen, lezen, zonnen, snorkelen en op de rotsen klimmen!

Vandaag een beetje op een normale tijd weer terug naar huis. Door hele spannende paadjes!

Het werd een beetje bewolkt en er vielen zowaar wat spetters. Daarom weer even naar onze vertrouwde Lidl voor verse groente voor de macaroni. Vonden alle kids natuurlijk een bijzonder slecht idee want wat is er eigenlijk mis met patat en pizza? 
Op de camping aangekomen gingen de kinderen tot 20 uur nog naar het zwembad dus de macaroni ging er nog vrij vlot in. Helemaal toen Alex op het idee kwam om ze nog maximaal 10 minuten te geven om hun bord leeg te eten. Wie dat lukte zou nog een schepijsje krijgen op de camping. Voor de goede orde: ze waren al minimaal 10 minuten bezig…wonder boven wonder kon toen iedereen wel op tijd zijn bord leegeten.
Na een lekker ijsje de laatste 18 minuten kijken van het schijnbaar waanzinnig boeiende programma ‘trollenjagers’ dan Loek op de iPad heeft staan en weer naar bed!
Morgen staat waterpark Aquapolis op het programma. We zijn heel benieuwd!