Lekker geslapen na die enorme pizza’s! Om 8 uur gingen we ontbijten in ons pension. Prima ontbijt met lekker vers brood, eitjes, vleeswaren en kaas en lekker vers fruit. Even een bodem leggen voor de eerste activiteit van de dag: met de kabelbaan naar boven de berg op.

Rond half 10 kwamen we aan bij de kabelbaan. Het was “kaulo hoog” en het leek de kinderen wel “vet” om naar boven te gaan. Je moet wel flink je portemonnee trekken als je omhoog wilt maar hoopten dat het dat waard zou zijn.

Het eerste deel gingen we in een gesloten cabine ruim anderhalve kilometer omhoog. Daar stapten we uit en konden we verder met een stoeltjeslift. Aanvankelijk dacht Sepp nog dat hij dat echt niet ging doen maar van dichterbij bekeken zag het er toch wel uitnodigend uit en om nu zelf meer dan een half uur nog bergopwaarts te klimmen, dat was minder fijn.

Dus wij allemaal met de stoeltjeslift omhoog. Best frisjes maar wat een prachtig uitzicht! Eenmaal bovenaan maakten we een klein klimmetje naar de “wishing bells” en hebben we allemaal de klokken laten luiden en een wens gedaan. Ook een mooie fotospot natuurlijk!

Na een poging van Sepp om nog wat loslopende koeien te aaien was het tijd om weer met de stoeltjeslift naar beneden te gaan. We zagen nu ook het prachtige uitzicht op het meer van Bohinji.

Eenmaal weer op de parking gingen we met de auto terug naar het pension, nog even via de supermarkt om daar de nodige proviand in te slaan. Op het balkon van het pension hebben we lekker geluncht en daarna even een mini siësta gehouden. Toen was het tijd om naar het meer van Bohinji te gaan.

Hier hebben we “gesupt” SUP, staat voor stand up paddling. Man wat is dat extreem moeilijk! Nooit verwacht. Finn en Mette hadden de slag vrij goed te pakken, Loek kon het ook wel aardig. Sepp lag meer in het water dan dat hij aan het suppen was en Alex en ik bleven voornamelijk op de knieën zitten. Het lukte Alex nog een paar keer te gaan staan. Toen het mij eindelijk lukte ging Loek naar me schreeuwen:”Ja mama, heel goed maar ga nu ook eens om je heen kijken!”. En ja hoor, daar ging ik! Volledig achterover die plank af en kopje onder. Zie er dan maar weer eens op te komen! Gelukkig heeft Loek mijn plank vast gehouden.

Daarna nog heerlijk zwemmen in het meer. Echt een topdag! Morgen gaan we naar Ljubljana.