Dag 2 van ons bezoek aan het nationale park van de Plitvice meren en watervallen. Dat betekende vroeg opstaan om alle drukte voor te zijn. Alex en ik hadden we wekker om 6.30 uur gezet en hebben de kinderen om 7 uur gewekt. Beneden in het restaurant konden we gebruik maken van het ontbijtbuffet. Eerst brachten we alle bagage naar de auto. Gelukkig konden we de fietsen nog even laten staan in de garage, zodat die niet de hele tijd op de auto stonden op de schots en scheve parking van Plitvice. We waren tenslote gisteren al bij Plitvice geweest en we kenden de “natuurlijk” aangelegde parking inmiddels. Op weg naar onze volgende accommodatie zouden we dit hotel toch weer passeren en omdat het diner echt heel goed beviel gisteren (en de prijzen ook) hadden we al bedacht dat we na ons bezoek aan Plitvice hier ook zouden gaan lunchen.

Het ontbijtbuffet viel bijzonder goed in de smaak bij de kinderen. Er was een soort grillplaat, waarschijnlijk bedoeld om brood te roosteren, en daar gingen de kinderen heel fanatiek tosti’s op maken. De kaas smolt over de hele plaat, toen we weggingen zagen we een mopperende Kroaat de grill schoonboenen. Hij zal wel gedacht hebben, die Hollanders met hun kaas! Ook stond er een giga schaal met koekjes, gewoon droge saaie koekjes. Ook daar vielen, met name Finn en Loek, op aan. Nog nooit hebben ze zo veel gegeten bij een ontbijtbuffet.

Na het ontbijt dus naar ingang 2 van Plitvice om route E te gaan lopen. Een route van 5 kilometer naar de “upper lakes”. We waren om half 9 in het park en konden zo overal doorwandelen. We werden met een super korte boottocht naar het begin van de route gebracht en daar begonnen we met onze mooie, en toch wel heel vlotte wandeling.

Om 10.15 uur waren we al aan het einde van de route. Het begon ook net te regenen dus dat was een sterk staaltje timing.

Maar toen ging het alsnog mis…Hoe het verkeerd ging, niemand die het weet, maar na een kort toiletbezoek wilden we naar P2, de parking van ingang 2. Er stonden mensen op bussen te wachten maar op een of andere manier hebben wij een bordje P2 gevolgd en kwamen we na best een lange tijd weer midden op route E terecht. Huh? Hier ging iets mis. Het was inmiddels ook stevig gaan regenen en de paden stroomden vol met massa’s maar dan ook echt massa’s mensen! Sepp stelde nog de vraag: “Mama, heb je meer een hekel aan Chinezen of aan Aziaten?”.  Hij zei: “Ik aan Chinezen”.

Maar hoe nu terug te komen bij P2. We volgden echt de bordjes maar het duurde lang! In totaal hebben we niet 5 kilometer gewandeld maar 12! Toen we dan toch eindelijk weer in de auto zaten hadden we een berehonger. We zijn weer snel naar “ons” restaurant gereden en hebben lekker geluncht.

Daarna haalden we de fietsen op en reden we naar onze volgende accommodatie waar we 2 nachten blijven. We verblijven nu midden op het groene platteland op 30 kilometer van de stad Karlovac, in het dorp Ribnik bij hotel “Heart of Nature” maar dan in het Kroatisch. De route hier naar toe was heel bijzonder. Je komt echt door een gebied waar de sporen van de oorlog nog duidelijk zichtbaar zijn. Veel verlaten huizen en soms compleet verlaten dorpen, gevels met enorm veel kogelgaten er nog in. Dit hebben we tot op heden niet eerder gezien.

Aangekomen bij het hotel gingen de kinderen met een puppy en de andere honden en katten spelen, volleyballen en voetballen en natuurlijk de wifi testen. Ik ging me aan de was wijden (wel weer heel hard nodig) en Alex ging een fietsroute voor morgen uitstippelen en nog wat werken voor DoenKids. Morgen willen Alex en ik na het ontbijt fietsen en verder willen we hier wat zwemmen en relaxen. Het is een mooie omgeving en een leuk hotel, klein, sfeervol en een beetje “kneuterig”. We hebben in het restaurant heerlijk gegeten en de mensen zijn ook hier weer bijzonder aardig. Het is hier echt wat minder toeristisch en de mensen spreken veel gebrekkiger Engels maar dat heeft zeker z’n charme.

Na 23.723 stappen op mijn stappenteller (16,8 kilometer) ga ik morgen weer een fietsuitdaging aan. Ik geloof niet dat ik ooit al eens zo’n sportieve vakantie heb gehad 🙂