Vandaag een Hippo & Crocodile tour gedaan! Ongelooflijk van hoe dichtbij we de hippo’s en de croco’s konden zien. Om 9.15 uur namen we plaats op een boot waar slechts 15 mensen op konden. We hebben tot 11 uur gevaren in het gebied van het iSimangaliso Wetland Park. Het moeraslandpark is het op twee na grootste park van Zuid-Afrika en omvat 280 kilometer kustlijn. In dit park leven circa 1000  krokodillen en 1000 hippo’s. Onderweg kregen we volop info over deze dieren en we konden ze echt van heel dichtbij zien!

Na de tour hadden we even tijd over voordat onze paardrijsafari zou beginnen. Daarom gingen we even boodschappen doen in het dorp en aten we brood op ons balkon bij het guesthouse. We hebben een hele set plastic messen, vorken, lepels, bekers en borden meegenomen + een schilmesje en dat blijkt toch iedere keer weer heel handig.

Om 13.15 uur moesten wij ons melden bij de stallen van Bhangazi Horse Safaris. We hadden een twee uur durende safaririt geboekt. We waren nog 2 met andere Nederlanders en er gingen 2 begeleiders mee waarvan 1 meisje een Nederlandse stagiar was. Dat was heel handig.

We reden door hetzelfde Wetland park en zagen impala’s, zebra’s, black wildebeest en nog wat bokjes. De impala’s en zebra’s zagen we van redelijk dichtbij want ze vluchten niet voor paarden.

Onze tocht duurde 2 uur en was eigenlijk heel leuk op één incident na: Finn zijn paard maakte een rare sprong over een bosje en Finn viel in de struiken.Gelukkig verder niks aan de hand maar hij was natuurlijk enorm geschrokken. Het paard van Alex schrok en ook van en Alex was net een video aan het opnemen met zijn telefoon en op de video hoor je Alex nog roepen: “Marrrrr, Marrrrr”. Ja…??? Wat dat mag betekenen….Het blijkt dus dat Alex ooit in een ver verleden met Berno een keer op bezoek was bij een vriendinnetje dat een paard had. In Alex zijn herinnering zei dat meisje de hele tijd “Marrrrr” tegen het paard als het paard langzamer moest gaan. Nou ja, schiet mij maar lek, nog nooit van gehoord! Maar goed, Alex ging na een paar keer “Marrrr”over op “Ho” maar toen stond de hele groep al stil en lag Finn dus op de grond. Gelukkig was Finn dapper genoeg om weer op te stijgen maar hij had wel zoiets van: dit ga ik echt nooit meer doen! Dat is natuurlijk wel heel jammer want het was een bijzondere tocht.

Na de tocht zijn we al stinkend naar paard, doorgereden naar het strand. We hebben nog een korte wandeling gemaakt en zijn daarna gaan eten. Het was een intensieve dag en morgen moeten we vroeg op omdat we dan om 9 uur een rondleiding krijgen bij Endomeni Cheetah opvang. We hebben daarom ontbijtpakket gekregen van ons guesthouse zodat we morgen vroeg kunnen vertrekken. Daarna moeten we door naar Swaziland, dus dat betekent dat we morgen zeker circa 5 uur in de auto zitten! Vroeg naar bed dus!