Dag 18 donderdag 9 augustus

Gisteren hadden we een prachtige dag. Echt genoten van de dieren: hippo’s krokodillen en de paarden! Vandaag een autodag. We moesten een flinke afstand overbruggen naar Swaziland. We gingen al vroeg op pad, om 7.30 uur zaten we allemaal in de auto. Het guesthouse had ons een ontbijtpakketje meegegeven. Onderweg heeft Sepp ongeveer 20 keer gezegd dat hij het brood “echt kaulo vies” vond maar goed…we hadden tenminste wat te eten. Best prima.

Om 9 uur werden we verwacht bij een Cheetah opvang. We kregen daar een privérondleiding die we vooraf geboekt hadden. Dit was echt super leuk. Onze gids nam alle tijd en gaf veel info. We werden langs verschillends “cats” geleid. Ze hebben hier servals, African Wildcats, caracals en cheetah’s. Het doel van deze opvang is om de “katten” terug te plaatsen in het wild, indien mogelijk. Ze vangen katten op die gevonden zijn omdat ze verlaten zijn door hun moeder, wees zijn omdat de moeder is afgeschoten, of katten die eerst als huisdier zijn gehouden. Niet alle katten kunnen terug in het wild. Sommige katten zijn echt te gewend geraakt aan mensen. Dit zijn dan wel meteen de katten die leuk zijn voor de bezoekers want ze mogen soms geaaid worden en in ieder geval mag je bij hen in het verblijf komen.

We mochten Apple de African Wildcat aaien.

IMG_2367.jpg

IMG_2372
Apple, de African Wildcat

Diego IMG_2369.jpg

Diego de caracal.

IMG_2374.jpgIMG_2377.jpgIMG_2378.jpgIMG_2376.jpgIMG_2375.jpg

En we mochten Cassidy de serval aaien.

IMG_2381.jpgIMG_2389IMG_2384.jpg

Deze katten hadden weinig geduld om te poseren maar onze gids beloofde ons dat de cheetah’s vast wel even voor ons wilden poseren. En dat klopte! We mochten in het verblijf van 2 oudere, niet vruchtbare mannetjes. Ze waren door de opvang aangekocht om mee te fokken. Toen ze oud genoeg waren bleken ze onvruchtbaar. Dit is niet ongewoon, 60% van de mannetjes is onvruchtbaar. Helaas konden ze dus niet voor jonkies zorgen maar nu verblijven ze gezellig samen in 1 verblijf en lijken vrijwillig te poseren. In feite liggen ze gewoon lekker te liggen en geeft de gids door middel van een “monkey orange” (een soort groene sinaasappel) aan, waar je mag plaats nemen. Dit leverde een paar mooie plaatjes op!

IMG_2394.jpgIMG_2399.jpgIMG_2413.jpgIMG_2408.jpgIMG_2404.jpgIMG_2401.jpgIMG_2397.jpgIMG_2392.jpg

Daarna door naar Swaziland. Onze Tom Tom gaf aan dat we circa 13.30 uur op onze bestemming zouden zijn. We hadden echter al wel gehoord dat we bij de grensovergang verschillende stempeltjes moesten halen. Wat een circus! Je moet eerst allemaal uit de auto voor een stempel in je paspoort. Dan rijd je verder en krijg je een bonnetje. Dan moet je allemaal nog een keer uit de auto voor een ander stempeltje. Vervolgens moet je dan nog naar een ander loket waar je moet betalen. En dan mag je verder. Handig systeem toch? Pffff

Wat een vies weer was het vandaag. Regen en kou! Het was slechts 11 graden in Swaziland! Langs de kant van de weg zag je zoveel mensen lopen die duidelijk niet gewend waren aan dit slechte weer. Je ziet zoveel Afrikanen steeds kilometers lopen met zware spullen. Jong en oud. Er staan ook steeds heel erg veel mensen te liften. Weinig mensen hebben een auto en men houdt een briefje met 20 ZAR in de lucht en hoopt dat er iemand stopt. Ook zie je veel minibusjes die volgepakt zitten met allemaal mensen. Dit zijn de “normale” openbaar vervoer bussen. Mensen worden soms midden op de snelweg aan de kant van de weg gedropt en je ziet de mensen dan zo met zware tassen de bush bush inlopen.

Het doorkruisen van Swaziland was een natte, hobbelige rit (veel verkeersdrempels en veel kuilen) met onwijs veel vertraging in Manzini. Dit was een niet zo’n charmante stad voor zover we dat konden beoordelen. Onderweg zie je zoveel hutjes, zoveel armoedige leefomstandigheden. Echt een achtergebleven land als je het vergelijkt met wat we tot nu toe hebben gezien. We hebben ook onderweg naar Shakaland in de Zulu gemeenschap veel hutjes en armoedige omstandigheden gezien.

Om 14.15 uur kwamen we aan bij de B&B. Inmiddels hadden we flink honger dus zijn we meteen gaan eten bij het bijbehorende restaurant, nog voordat we gingen inchecken. Lekker gegeten, prima restaurant. Daarom was het ook zo vol en moesten we buiten zitten. Maar ja, dat was veel te koud. Dus uiteindelijk hebben we aan de bar gegeten.

Daarna inchecken. Een hele leuke familyroom, maar: te klein! Er waren 2 ruimtes en maar 5 bedden. Er waren verder geen kamers meer vrij dus Loek kreeg een matras op de grond. Het is maar voor 2 nachtjes en na alle luxe die we de afgelopen dagen gehad hebben kunnen we dit best hebben. Maar wel een beetje stom natuurlijk dat het niet goed geregeld was.

malandela's_b&bimg_1067
De kamer waar Alex en ik sliepen (bedden hebben we maar naar elkaar geschoven)

Inmiddels zaten we hier al geruime tijd zonder stroom. Om 19 uur hadden we een tafel gereserveerd BINNEN. Vrijwel iedere avond zitten we in de restaurants met onze jassen aan te eten. Vandaag dus ook, en we aten met kaarslicht. Een wonder dat de keuken er in slaagde alle gerechten te maken zonder stroom. En het was nog lekker ook!Morgen gaan we naar een nabijgelegen natuurpark. Het weer ziet er voor morgen beter uit dus we hebben goede hoop dat we een wandeling kunnen gaan maken. Om 16 uur hebben we een Game Drive geboekt (een safari).