We hadden allemaal heerlijk geslapen na de show van The Blue Man Group. Wat een show! We hebben optimaal genoten van Las Vegas maar om weer te vertrekken, dat vonden in ieder geval de volwassenen ook geen straf.

Eerst weer even super uitgebreid ontbijten bij restaurant More in het hotel. Wat een toepasselijke naam. Dit keer liet Sepp de worstjes voor wat het was en stortte hij zich op de fried chicken. Ook dit keer kon hij zich niet inhouden en laadde zijn bord vol met een stuk of 12 van die gefrituurde gevallen. Ideaal ontbijt natuurlijk. We hebben hem nog geprobeerd bij te sturen maar nee hoor, dit werd zijn ontbijt. Vooruit maar….hij liet er uiteindelijk nog 2 liggen.

Toen de bagage inpakken en laten ophalen (ja kan allemaal hier) en toen de auto laten voorrijden door de heren van Valet Parking. Wat heerlijk. Dat is een luxe die ieder hotel wat mij betreft zou mogen hebben.

Het plan was om vandaag Zion National Park te bezoeken en daarna door te gaan naar Rockin ‘R Ranch. De Ranch ligt heel ver Utah in. In totaal weer 5 uur rijden vandaag dus we wilden vroeg op pad. Dat lukte ook, we waren rond 9.30 uur uitgecheckt.

Toen in colonne naar Zion. Willemijn voorop met Loek in de auto. We hadden een Walkie Talkie app gedownload om met elkaar in contact te blijven. Dat leverde vooral hoogstaande gesprekken op tussen Loek in de ene auto en de kwartettende kinderen in de andere auto.

In het plaatste Hurricane maakten we een stop om even broodjes te kopen voor de lunch. Toen door naar het plaatsje Springdale waarvandaan de shuttle bussen naar Zion National park vertrekken. In de zomer in Zion NP gesloten voor auto’s tenzij je echt in het park zelf verblijft. Auto geparkeerd en in een brandende zon broodjes gegeten. Toen naar het park. We wilden graag een korte wandeling doen. De Emerald Pool Trail. In de shuttlebus konden we al genieten van prachtige bergen.

Bij de shuttlestop konden we direct starten met de wandeling. We hebben veel foto’s gemaakt.

Aanbeland bij de pool begon het weer te veranderen. Ook merkte Willemijn op dat we in een andere tijdszone waren beland en het was al weer een uur later. Wat?! Het was opeens al half 5! We zeiden tegen elkaar: we gaan snel verder. En op dat moment….: het begon te stortregenen! Snel wandelden we terug over het pad naar de bus maar we waren doorweekt! We sopten in onze schoenen.

Eenmaal terug bij auto trokken we droge shirts aan en dacht ik: “ik doen ook mijn vest aan”. Mijn vest……eh……..Ja hoor! Alle vesten en alle jassen in het Luxor Hotel laten liggen! Oh nee! Snel het Luxor gebeld en ze hadden alles gevonden. Via internet moesten we een reclaim formulier invullen en het laten verzenden naar ons hotel in Los Angeles.

Inmiddels reed Willemiin met Mette en Sepp voorop en bleek al wel snel dat we flink laat aan gingen komen. We hebben toen maar even met de ranch gebeld. We zouden pas 21 uur arriveren! Gelukkig hadden ze eten voor ons bewaard.

Wat een tocht! Het stortregende, we moesten plassen, hadden honger, het werd pikdonker en Willemijn had bijna geen benzine meer. Om een lang verhaal kort te maken: we konden de ranch maar niet vinden! We reden bijna stinkdieren omver tijdens het zoeken naar een tankstation en belandden op zeer afgelegen wegen met 0,0 bereik. Het was een toestand. Uiteindelijk toen Willemijn haar auto echt bijna niet meer kon zagen we opeens Rockin ‘R Ranch. Gelukkig! We werden ontzettend leuk verwelkomd en kregen direct een maaltijd. Finn werd er niet blij van. Een echte ranchmaaltijd: bruine bonensoep met spek, cornbread (maisbrood), een maiskolf en een gepofte aardappel die je kon vullen met sour cream, cheddar cheese en wat lenteuitjes. Loek vrat van iedereen die het niet lustte meteen de maiskolven op. Bij het toetje werd Finn toch nog blij: blueberry cake. Erg lekker.

Morgen zouden we bij het ontbijt op het activiteitenbord een schema aantreffen waarop alle activiteiten gepland worden. We zouden in ieder geval gaan paardrijden en boogschieten!

Vervolgens zo snel mogelijk slapen. We waren kapot. Finn en Mette bij Willemijn op de kamer en Sepp en Loek bij Alex en mij. Allemaal tegelijk onder de wol. Het was al 22.30 uur!