Vandaag de eerste hele dag op de camping. Helemaal nergens heen! Normaal gesproken klinkt dat als echt heel lekker maar deze dag werd toch wel een beetje overschaduwd door heel veel koppijn van zowel Alex als Trudy. Maar Alex spande de kroon. Na het ontbijt stapte hij vol goede moed op de fiets maar het was voornamelijk afzien door de stevige hoofdpijn die onderweg steeds heviger werd.

Trudy ging met de kinderen naar het zwembad. De jongens werden door het animatieteam gevraagd om mee te doen met een potje waterpolo in een internationaal team. Daar werd vol overgave aan meegedaan. Opvallend was dat Loek met handen en voeten alle talen leek te spreken en iedereen instructies gaf. Sepp zat als enige van de 3 in een volledig internationaal team zonder Nederlanders maar wist zich prima te redden.

Toen we na het zwembad tegelijk met Alex bij de caravan aankwamen bleek Alex echt op bed te moeten liggen, zo’n hoofdpijn! Even allemaal een rustmoment op het heetst van de dag is altijd wel een goed idee maar om 15 uur hadden de kids en Trudy wel honger maar gaf Alex nog maar weinig teken van leven. Daarom toch maar wat boterhammen gegeten zonder Alex en op naar het strand. Inmiddels had Trudy vreemd genoeg ook wat hoofdpijn dus dit was nu niet echt de meest memorabele dag…

Tegen 18 uur voegde Alex zich bij ons op het strand. De kinderen hadden nergens last van en vermaakten zich uren in de golven!

Op het menu van vanavond stond er een Mexicaanse schotel met bonen en mais. Dat ging er wel in. Heerlijk dat deze caravan een oven heeft. Zeldzaam!

Na het late diner vroeg naar bed in de hoop dat Alex & Trudy ene hoofdpijnvrije verjaardag zouden kunnen vieren…