De laatste Kroatische fietstocht stond vandaag op het programma voor Alex en mij. Vanmorgen was er tijdens het ontbijt even overleg wat we vandaag zouden gaan doen. We wilden wel naar Rovinji maar een dagje thuis zijn was ook wel prima. Het huis is zo lekker en we hebben al zoveel gedaan, een dagje thuis vonden Alex en ik ook wel eens fijn. Maar eerst dus nog die fietsrit.

De route die we hebben gereden vind je hier. We zijn eerst met de fietsen op de auto naar Buje gereden om daar de route te starten.

Omdat Alex zijn fietscomputer helaas de kaart van Kroatië niet heeft moeten we het met allemaal vage apps op onze telefoon doen. Maar daar hebben we geen houder voor op het stuur. Dus Alex had oortjes in gedaan en zijn telefoon in zijn shirt. Hij hoorde dus vage aanwijzigingen van de vage fietsapp en tijdens de eerste de beste stevige afdaling die we hadden hoorde hij om de 10 meter een keiharde piep in zijn oor. Nou, daar werd hij op zijn zachts gezegd niet vrolijk van. Toen we na de afdaling op een splitsing kwamen wist ik (omdat ik de kaart bestudeerd had) dat we naar links moesten. Maar de vage fietsapp zat in Alex zijn oor te tetteren dat hij nog rechtdoor moest. Enige frustratie bij Alex was wel merkbaar… 😤

Daarom de app maar gelaten voor wat het was en heb ik genavigeerd aan de hand van de kaart. Dat ging bijna helemaal goed 😬. Nog een klein incidentje…. na het wijndorp Brtonigla moesten we links naar Nova Vas. Ik zei tegen Alex: straks links aanhouden richting Nova Vas. Maar ik had iets duidelijker moeten zeggen linksAF. Alex sjeest met een noodgang rechtdoor op een weg die weliswaar een bocht naar links had. Ik er heel sneu achteraan fietsend, al kermend “Alex, Alex, stop stop, we moeten links!”. Toen Alex dat doorhad was hij van de eerdere pieptoon nog niet helemaal bekomen en zei hij “Je zei links aanhouden, niet linksAF”. Eh…. Maar hij zei al snel, “laat me maar, zometeen gaat het wel weer”. En inderdaad, verder ging de routenavigatie “flawless” (populair woord tegenwoordig bij onze kinderen).

We hadden in de Mirna Vallei een enorm lang vlak stuk. Ongelooflijk dat we dat ook nog eens mochten meemaken. Maar het laatste stuk van de route…. klimmen! Heel heftig. En dan die zon ☀️

Het allerlaatste stukje van de route, omhoog naar Buje was echt het allermooiste. Tijd voor een selfie. We keerden voldaan weer terug bij de parkeerplaats.

Daarna boodschappen doen voor de BBQ van vanavond. Lekker hamburgers en Ćevapčići, een soort worstjes gemaakt van gehakt. Een beetje brood, fruit en komkommer erbij en klaar!

Bij thuiskomst lekker geluncht, gezwommen, een boek gelezen, de kinderen hadden uiteraard weer veel aandacht voor de telefoon en een beetje geslapen in de zon. Pubers en hun telefoon, hier nog wat leuke voorbeelden (dank Andrea voor de link). Echt vakantie.

Aan het einde van de middag kwamen we in gesprek met een Nederlands gezin die een 3 persoons schaakbord had gekocht in Rovinj. Ze hadden twee zoontjes van 5 en 6 die konden schaken. Loek is gek op schaken en hij wilde wel een potje meedoen. Hij heeft gewonnen.💪🏻

In de avond lekker gebarbecued. Echt jammer dat morgen onze volle vakantiedag aanbreekt! We zouden hier nog veel langer kunnen blijven!